trefić

trefić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, trefićfię, trefićfi, trefićfiony {{/stl_8}}– utrefić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_7}}'nadawać czemuś postać loków, układać w loki; fryzować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przez godzinę trefiła włosy przed lustrem. Na powitanie najjaśniejszego pana utrefiono koniom grzywy. Trefić perukę. <niem.> {{/stl_10}}